-สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิปทุกท่าน กระผมมีปัญหาที่ติดอยู่ในใจ แต่สรุปไม่ได้ว่าผมควรทำอย่างไร อยากฟังความคิดเห็นเพื่อนๆชาวพันพิป หากเหตุการ ณ์นี้เกิดกับท่านเอง จะทำการชั่งใจอย่างไร และท้ายที่สุดแล้วจะทำอย่างไร
****หากใช้ภาษาผิดพลาด พิมพ์ผิดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ****
- เริ่มจากผมกับแฟนคบกันมากำลังจะเข้าปีที่ 7 เธอเป็นคนน่ารัก เข้าใจดีหลายๆเรื่อง ใช้เหตุผลมาในการตัดสินปัญหา เป็นพอดีกัน เป็นผู้หญิงที่ชอบการแชร์ค่าอาหารมากกว่าให้ผมเลี้ยง รวมๆแล้วเราสองคนพอดีกัน ขอเรียนมหาลัยใกล้ๆสนามบินสุวรรณภูมิ ส่วนผมเรียนมหาลัยในกรุงเทพ แฟนผมชื่อ เก๋ เป็นรุ่นน้องผม 1 ปี ความรักของเราก็มีดีบ้าง ทะเลาะบ้าง มีการปรับตัวปรับทัศนคติเข้าหากัน ผมแย่ตรงไหนผมปรับปรุงแก้ไข เก๋ทำผิดพลาดตรงไหน เก๋ก็จะปรับปรุง จูนเข้าหากัน เป็นแบบนี้เรื่อยมา รักกันดีมีการโทรหากันเล่าเรื่องราวแชร์ความสุขความทุกข์ให้กันและกัน เรามักจะมีอะไรเราให้ฟังตลอด แต่ว่าความรักของเราในตอนนี้มันเริ่มมีช่องว่างที่มองไม่เห็น มันเกิดจากการ communication ของเรามันน้อยลง เหตุการณ์มันแย่ลงเรื่อยๆ
-[ เหตุการณ์ที่ 1 ชื่อตอนว่า เขาเห็นมันมั้ย55]
มีอยู่วันหนึ่ง ตอนนั้นผมอยู่ปี 3 แฟนผมอยู่ปี 2 ผมได้โทรหาเขาในตอนพักเที่ยง เวลา 12.30 แต่เขาไม่รับสาย ผมก็เลยคิดว่าเขาน่าจะไม่ว่าง อาจจะกินข้าวอยู่ ผมก็เลยกินข้าวของผมต่อไป พอกินเสร็จแล้วก็เล่นโทรศัพท์ บังเอิญเห็น IG Story ของแฟนเด้งก็เลยกดไปดู เห็นว่าอัพไปแล้ว 4 นาที สรุปแล้วคืออัพตอน 12.44 ในตอนนั้นผมไม่ได้คิดไรเลยจริงๆ ไม่มีการสงสัยหรือจับผิดใดๆทั้งสิน เพราะคิดว่าเธอไม่โทรกลับมาเพราะไม่ว่าง ไม่สะดวกคุย ผมก็เลยไลน์ไปหาทิ้งไว้ ลืมบอกไป ในตอนบ่ายวันนั้นเธอไม่มีเรียน ผมก็เห็นเธอเที่ยวเล่น อัพ facebook IG ต่างๆของเธอตามภาษา แต่ที่ผมมารู้สึกแปลกในตอนนั้นคือ ทำไมเธอถึงไม่ตอบไลน์นะ แต่ก็ยังไม่ได้เก็บไปคิดมากในใจ ปล่อยผ่านไปเรื่อยๆ จนถึงตอนเย็น ผมก็โทรไปหาเธอ ไม่รับสายเหมือนเดิม แต่ก็เห็นลงรูปเหมือนเดิม ไลน์ไม่ตอบ จนเธอมาตอบผมอีกทีตอน 2 ทุ่ม ว่าถึงหอแล้วนะ ผมคิดในใจว่าเธอจะโทรกลับ แต่เธอก็ไม่โทรกลับ ก็เลยโทรไปหาใหม่หลังจากที่เธอเพิ่งตอบไลน์ได้สัก 15วิ แต่ปรากฏว่าไม่รับ แต่ก็ไม่รับเหมือนเดิม แต่ตอบไลน์ว่า "มีไรปะ" ผมก็เลยตอบไปว่า"ไม่มีไรอยากคุยด้วยเฉยๆ วันนี้เป็นไงบ้าง" เธอตอบว่า "อ๋อ ก็ดี555" ผมสัมผัสได้ถึงความไม่ปกติ ก็ถามเธอว่าเป็นอะไร เธอตอบกลับมาว่า "ก็ปกตินะไม่ได้เป็นไร ทำไมหรอ" ผมก็เออๆออๆตาม ผมกลับมาคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นว่า (อยากถามเพื่อนๆ ถ้าเห็น Missed call เพื่อนๆจะโทรกลับหาแฟนตัวเองมั้ยครับ) เหตุการณ์เป็นเช่นนี้มาเรื่อยๆมีความหนักขึ้น ไลน์ไปตอนเช้า มาตอบอีกทีตอน ตี1 บางทีหายไป 3 วัน โทรไปไม่รับ3 วัน แต่ว่าเล่น IG facebook twitter เป็นแบบนี้มากสุด 5 วัน เหมือนผมนี่ไม่มีตัวตนเลยนะครับ เรื่องนี้มันทำให้ผมรู้สึกน้อยใจสุดๆ น้อยใจมาก ผมเคยถามเขาไปว่า เวลาเห็น missed call ทำไมถึงไม่โทรกลับ เขาตอบว่า คิดว่าไม่มีอะไรนึกว่าจะคุยเล่น ผมเฟลมากๆกับคำตอบ แต่ก็คุยกันตกลงกันว่าจะปรับปรุงตัว
- หลังจากที่เราคุยกันและปรับตัวกันแล้ว เหมือนมันจะดีขึ้น แต่ไปๆมาๆก็เหมือนเดิมผมก็พยายามจะคิดว่านี้แหละ แฟนผมอาจจะชอบไม่รับโทรศัพท์ ตอนที่เราไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วยกัน เขาเห็นเพื่อนโทรมาก็รับตลอด แต่ไม่ค่อยอัพ IG ยิ่งไปกว่านั้น เพื่อนโทรมาไม่ได้รับ 1 สาย เขาบอกว่า แย่แล้วไม่ได้รับสายเพื่อน เพื่อนจะมีเรื่องด่วนมั้ยเนี้ย ผมนี่ปวดจี๊ดขึ้นมาในใจ ทำไมทีผมโทรไปไม่รับ ไม่คิดจะโทรกลับบ้างเลย ลำดับความสำคัญมันต่างกันจัง priority ต่ำสุดเลยใช่มั้ยเนี้ย ที่ผมเสียใจที่สุดคือ วันนั้นแฟนผมต้องเข้าแลปจนดึก ผมก็ขับรถไปรอรับกลับบ้าน ตั้งแต่5โมง เดินในมหาลัยจนรู้ทุกซอกทุกมุม จนถึง2 ทุ่ม โทรไปไม่รับ 4 ทุ่มไลน์มาบอกถึงหอแล้วนะ เดี๋ยวเพื่อนไปส่งบ้าน ผมนี่ซ็อคเลยครับ ผมก็บอกไปว่า "เนี้ยผมมารอรับอยู่ทำไมไม่บอกกันก่อนว่าจะกลับเอง" เธอถามผมว่า "บอกจะมารับตอนไหน" ผมช็อคขั้นกว่า คือผมพิมบอกเธอไปว่าเดี๋ยวไปรับกลับบ้านนะ กินข้าวกัน เดี๋ยวไปรอที่โน้น4-5โมง แล้วเธอก็ตอบว่า " ได้จ้า เจอกันที่มอนะคะ " เธอบอกว่าอ้าวหรอ ไม่เห็นจำได้ ผมบอกให้ย้อนไปอ่านในไลน์ คำตอบที่ผมได้ทำให้ผมช็อคขั้นสูงสุด เธอตอบว่า "ลบไปแล้วมั้ง" วันนั้นขับรถกลับบ้านแบบเซ็งๆ
- หลังจากเหตุการณ์ข้างต้นที่ผมได้เล่าไป มันทำให้ผมรู้สึกว่า เหมือนผมไม่สำคัญเลย ทำอะไรเขาก็ดูไม่ให้ความสำคัญ พอเปิดใจคุยกัน เธอก็จะบอกว่าไม่เห็นถึงความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนเลยหรอ ทำไมมองกันที่ผลที่ออกมา (ใช่ครับผมไม่เห็นถึงความพยายามของคุณเลย) เหตุการณ์มันเป็นมาเรื่อยๆ แย่มาเรื่อยๆ จากปี2 จนตอนนี้ผมเรียนจบแล้ว ก็ยังเป็นแบบนี้เช่นเคย ผมรู้สึกเหนื่อย แต่เขาก็เป็นคนดีคนหนึ่ง เรื่องนี้มันบั่นทอนหัวใจผมเหลือเกิน เวลาเห็นเขาเสียใจ ผมมักจะให้โอกาสเขา
*ที่ผมทนอยู่ตอนนี้ ไม่รู้ว่าเพราะรัก หรือเพราะเสียดาย กลัวหาคนที่พอดีและเข้าใจผมแบบนี้ได้อีกมั้ย
** ตอนที่ผมจีบเธอเธอเป็นคนที่ปิดใจ ผมเป็นคนปิดใจเธอคิดมาอีกครั้ง ถ้าวันหนึ่งผมเลือกทำสิ่งที่ผมสบายใจ โดยที่ต้องเลิกกันแล้วทำเธอเสียใจ ผมจะกลายเป็นคนเลวมั้ยครับ
*** เราเคยหาทางแก้ทางปรับกันแล้ว เกือบจะเลิกกัน แต่เธอใช้คำพูดว่า ไม่เห็นถึงความพยายามที่จะปรับตัวเข้าหากันบ้างหรอ ทำไมมองแต่ผลที่ออกมา (ในความรู้สึกผม ผมเห็นเธอทำได้3 วัน ตั้ง3วันถือว่าเยอะมาก)
**** เหตุการณ์ที่เล่าไป ผมไม่เคยโทรไปตอนเรียนเลย จะโทรในช่วงที่เขาจะว่าง ถ้าไม่รับไม่โทรจิก
ถ้าเป็นเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ จะทำอย่างไรกับเหตุการณ์ต่างๆแบบนี้
รักที่ต้องอดทน อดทนให้รักมันมีอยู่ ยังเรียกว่ารักอยู่มั้ยครับ
รักที่ต้องอดทนมันคือรักหรือไม่
****หากใช้ภาษาผิดพลาด พิมพ์ผิดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ****
- เริ่มจากผมกับแฟนคบกันมากำลังจะเข้าปีที่ 7 เธอเป็นคนน่ารัก เข้าใจดีหลายๆเรื่อง ใช้เหตุผลมาในการตัดสินปัญหา เป็นพอดีกัน เป็นผู้หญิงที่ชอบการแชร์ค่าอาหารมากกว่าให้ผมเลี้ยง รวมๆแล้วเราสองคนพอดีกัน ขอเรียนมหาลัยใกล้ๆสนามบินสุวรรณภูมิ ส่วนผมเรียนมหาลัยในกรุงเทพ แฟนผมชื่อ เก๋ เป็นรุ่นน้องผม 1 ปี ความรักของเราก็มีดีบ้าง ทะเลาะบ้าง มีการปรับตัวปรับทัศนคติเข้าหากัน ผมแย่ตรงไหนผมปรับปรุงแก้ไข เก๋ทำผิดพลาดตรงไหน เก๋ก็จะปรับปรุง จูนเข้าหากัน เป็นแบบนี้เรื่อยมา รักกันดีมีการโทรหากันเล่าเรื่องราวแชร์ความสุขความทุกข์ให้กันและกัน เรามักจะมีอะไรเราให้ฟังตลอด แต่ว่าความรักของเราในตอนนี้มันเริ่มมีช่องว่างที่มองไม่เห็น มันเกิดจากการ communication ของเรามันน้อยลง เหตุการณ์มันแย่ลงเรื่อยๆ
-[ เหตุการณ์ที่ 1 ชื่อตอนว่า เขาเห็นมันมั้ย55]
มีอยู่วันหนึ่ง ตอนนั้นผมอยู่ปี 3 แฟนผมอยู่ปี 2 ผมได้โทรหาเขาในตอนพักเที่ยง เวลา 12.30 แต่เขาไม่รับสาย ผมก็เลยคิดว่าเขาน่าจะไม่ว่าง อาจจะกินข้าวอยู่ ผมก็เลยกินข้าวของผมต่อไป พอกินเสร็จแล้วก็เล่นโทรศัพท์ บังเอิญเห็น IG Story ของแฟนเด้งก็เลยกดไปดู เห็นว่าอัพไปแล้ว 4 นาที สรุปแล้วคืออัพตอน 12.44 ในตอนนั้นผมไม่ได้คิดไรเลยจริงๆ ไม่มีการสงสัยหรือจับผิดใดๆทั้งสิน เพราะคิดว่าเธอไม่โทรกลับมาเพราะไม่ว่าง ไม่สะดวกคุย ผมก็เลยไลน์ไปหาทิ้งไว้ ลืมบอกไป ในตอนบ่ายวันนั้นเธอไม่มีเรียน ผมก็เห็นเธอเที่ยวเล่น อัพ facebook IG ต่างๆของเธอตามภาษา แต่ที่ผมมารู้สึกแปลกในตอนนั้นคือ ทำไมเธอถึงไม่ตอบไลน์นะ แต่ก็ยังไม่ได้เก็บไปคิดมากในใจ ปล่อยผ่านไปเรื่อยๆ จนถึงตอนเย็น ผมก็โทรไปหาเธอ ไม่รับสายเหมือนเดิม แต่ก็เห็นลงรูปเหมือนเดิม ไลน์ไม่ตอบ จนเธอมาตอบผมอีกทีตอน 2 ทุ่ม ว่าถึงหอแล้วนะ ผมคิดในใจว่าเธอจะโทรกลับ แต่เธอก็ไม่โทรกลับ ก็เลยโทรไปหาใหม่หลังจากที่เธอเพิ่งตอบไลน์ได้สัก 15วิ แต่ปรากฏว่าไม่รับ แต่ก็ไม่รับเหมือนเดิม แต่ตอบไลน์ว่า "มีไรปะ" ผมก็เลยตอบไปว่า"ไม่มีไรอยากคุยด้วยเฉยๆ วันนี้เป็นไงบ้าง" เธอตอบว่า "อ๋อ ก็ดี555" ผมสัมผัสได้ถึงความไม่ปกติ ก็ถามเธอว่าเป็นอะไร เธอตอบกลับมาว่า "ก็ปกตินะไม่ได้เป็นไร ทำไมหรอ" ผมก็เออๆออๆตาม ผมกลับมาคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นว่า (อยากถามเพื่อนๆ ถ้าเห็น Missed call เพื่อนๆจะโทรกลับหาแฟนตัวเองมั้ยครับ) เหตุการณ์เป็นเช่นนี้มาเรื่อยๆมีความหนักขึ้น ไลน์ไปตอนเช้า มาตอบอีกทีตอน ตี1 บางทีหายไป 3 วัน โทรไปไม่รับ3 วัน แต่ว่าเล่น IG facebook twitter เป็นแบบนี้มากสุด 5 วัน เหมือนผมนี่ไม่มีตัวตนเลยนะครับ เรื่องนี้มันทำให้ผมรู้สึกน้อยใจสุดๆ น้อยใจมาก ผมเคยถามเขาไปว่า เวลาเห็น missed call ทำไมถึงไม่โทรกลับ เขาตอบว่า คิดว่าไม่มีอะไรนึกว่าจะคุยเล่น ผมเฟลมากๆกับคำตอบ แต่ก็คุยกันตกลงกันว่าจะปรับปรุงตัว
- หลังจากที่เราคุยกันและปรับตัวกันแล้ว เหมือนมันจะดีขึ้น แต่ไปๆมาๆก็เหมือนเดิมผมก็พยายามจะคิดว่านี้แหละ แฟนผมอาจจะชอบไม่รับโทรศัพท์ ตอนที่เราไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วยกัน เขาเห็นเพื่อนโทรมาก็รับตลอด แต่ไม่ค่อยอัพ IG ยิ่งไปกว่านั้น เพื่อนโทรมาไม่ได้รับ 1 สาย เขาบอกว่า แย่แล้วไม่ได้รับสายเพื่อน เพื่อนจะมีเรื่องด่วนมั้ยเนี้ย ผมนี่ปวดจี๊ดขึ้นมาในใจ ทำไมทีผมโทรไปไม่รับ ไม่คิดจะโทรกลับบ้างเลย ลำดับความสำคัญมันต่างกันจัง priority ต่ำสุดเลยใช่มั้ยเนี้ย ที่ผมเสียใจที่สุดคือ วันนั้นแฟนผมต้องเข้าแลปจนดึก ผมก็ขับรถไปรอรับกลับบ้าน ตั้งแต่5โมง เดินในมหาลัยจนรู้ทุกซอกทุกมุม จนถึง2 ทุ่ม โทรไปไม่รับ 4 ทุ่มไลน์มาบอกถึงหอแล้วนะ เดี๋ยวเพื่อนไปส่งบ้าน ผมนี่ซ็อคเลยครับ ผมก็บอกไปว่า "เนี้ยผมมารอรับอยู่ทำไมไม่บอกกันก่อนว่าจะกลับเอง" เธอถามผมว่า "บอกจะมารับตอนไหน" ผมช็อคขั้นกว่า คือผมพิมบอกเธอไปว่าเดี๋ยวไปรับกลับบ้านนะ กินข้าวกัน เดี๋ยวไปรอที่โน้น4-5โมง แล้วเธอก็ตอบว่า " ได้จ้า เจอกันที่มอนะคะ " เธอบอกว่าอ้าวหรอ ไม่เห็นจำได้ ผมบอกให้ย้อนไปอ่านในไลน์ คำตอบที่ผมได้ทำให้ผมช็อคขั้นสูงสุด เธอตอบว่า "ลบไปแล้วมั้ง" วันนั้นขับรถกลับบ้านแบบเซ็งๆ
- หลังจากเหตุการณ์ข้างต้นที่ผมได้เล่าไป มันทำให้ผมรู้สึกว่า เหมือนผมไม่สำคัญเลย ทำอะไรเขาก็ดูไม่ให้ความสำคัญ พอเปิดใจคุยกัน เธอก็จะบอกว่าไม่เห็นถึงความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนเลยหรอ ทำไมมองกันที่ผลที่ออกมา (ใช่ครับผมไม่เห็นถึงความพยายามของคุณเลย) เหตุการณ์มันเป็นมาเรื่อยๆ แย่มาเรื่อยๆ จากปี2 จนตอนนี้ผมเรียนจบแล้ว ก็ยังเป็นแบบนี้เช่นเคย ผมรู้สึกเหนื่อย แต่เขาก็เป็นคนดีคนหนึ่ง เรื่องนี้มันบั่นทอนหัวใจผมเหลือเกิน เวลาเห็นเขาเสียใจ ผมมักจะให้โอกาสเขา
*ที่ผมทนอยู่ตอนนี้ ไม่รู้ว่าเพราะรัก หรือเพราะเสียดาย กลัวหาคนที่พอดีและเข้าใจผมแบบนี้ได้อีกมั้ย
** ตอนที่ผมจีบเธอเธอเป็นคนที่ปิดใจ ผมเป็นคนปิดใจเธอคิดมาอีกครั้ง ถ้าวันหนึ่งผมเลือกทำสิ่งที่ผมสบายใจ โดยที่ต้องเลิกกันแล้วทำเธอเสียใจ ผมจะกลายเป็นคนเลวมั้ยครับ
*** เราเคยหาทางแก้ทางปรับกันแล้ว เกือบจะเลิกกัน แต่เธอใช้คำพูดว่า ไม่เห็นถึงความพยายามที่จะปรับตัวเข้าหากันบ้างหรอ ทำไมมองแต่ผลที่ออกมา (ในความรู้สึกผม ผมเห็นเธอทำได้3 วัน ตั้ง3วันถือว่าเยอะมาก)
**** เหตุการณ์ที่เล่าไป ผมไม่เคยโทรไปตอนเรียนเลย จะโทรในช่วงที่เขาจะว่าง ถ้าไม่รับไม่โทรจิก
ถ้าเป็นเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ จะทำอย่างไรกับเหตุการณ์ต่างๆแบบนี้
รักที่ต้องอดทน อดทนให้รักมันมีอยู่ ยังเรียกว่ารักอยู่มั้ยครับ